słowo

Myślę, że nieprzypadkowo wpadł mi dziś w ręce esej Grzegorza Górnego "Wojna słowa z obrazem". Logos w języku greckim oznacza jednocześnie- słowo i myśl, tymczasem dzisiejsza kultura nazywana jest obrazkową. Wiedza ludzi często opiera się jedynie na obrazach (a nie na faktach), w których zawarty jest pewien ładunek emocjonalny, co stwarza olbrzymie pole manipulacji dla mass-mediów. Przykładem może być wiedza Amerykanów o wojnie w Wietnamie.

Słowo wpływa głównie na umysł, odwołuje sie do świadomości, zmusza do refleksji i ma zdolność budującą, natomiast obraz oddziałuje na zmysły i dokonuje gwałtu naszej podświadomości poprzez migawkowość. Już w 1941 roku Erich Fromm w "Ucieczce od wolności" twierdził, że obrazowy model komunikowania się wpływa destrukcyjnie na spójną wizję świata i paraliżuje krytyczne myślenie. Jeszcze wcześniej, bo w 1895 roku w swej "Psychologii tłumu" Gustaw Le Bon pisał: "Tłum myśli obrazami, a jeden obraz wywołuje u niego szereg nowych obrazów, nie łączących się logicznie z pierwszym (...) Rozum potrafi nam wykazać brak logicznego związku w tych skojarzeniach, ale tłum nie idzie za głosem rozumu, chce naginać rzeczywistość do własnej wyobraźni, by w końcu nie odróżniać, co jest prawdziwe, a co zmyślone". Jak oprzeć się - jak mawiał Witkacy - "bezmyślnej wegetacji nasyconych bydląt"? Czy to nie wojna także ze Słowem Boga przekazanym w Ewangelii?